Wat wij uitspookten… voor de liefde

Wil je mij helpen met je inzichten, frustraties en vragen?
Klik dan even hier

Ik weet eigenlijk niet, of ze het me ooit heeft vergeven.

Écht vergeven.

M’n zusje, bedoel ik.

Na het gemeentehuis en de trouwdienst, slopen mijn kersverse zwager en ik de feestzaal uit.

Om ongemerkt weg te komen.

Het was al laat en de avond viel sowieso vroeg.

Dus stoven we tegen de snelheidslimiet, want we moesten wel weer op tijd terug zijn, over een grindpad door de Veluwse bossen.

Hopend dat de zwijnen even weg zouden blijven.

Het was al pikkedonker.

…

Navigatiesystemen waren er nog niet.

Dus het was even zoeken naar het hotel.

Een vriendelijke dame van de receptie wees ons de kamer die de kersverse echtgenoot had gehuurd voor die eerste nacht.

Natuurlijk bleef ze wel even kijken wat we precies uitspookten.

Dat viel toch mee.

Wij hingen een papieren slinger op.

Met de uitgetekende en uitgeknipte handen van alle bruiloftsgasten.

Het zag er eigenlijk heel gezellig uit.

En heel bekend voor het jonge stel.

Daarna snelden we weer terug.

Hopend op een totale onthutsing, wanneer ze die nacht nietsvermoedend de hotelkamer zouden binnenstappen.

Denk je dat je in het diepste geheim iets hebt geregeld…

Surprise!

Haha.

…

Tijdens een bruiloft gaat het om de liefde.

En de grappen.

Maar vooral om de liefde.

De ambtenaar van de burgerlijke stand sprak over de liefde.

De dominee preekte over de liefde.

En tijdens de sketches en speeches ging het over…jawel.

Eén dag lang, lijkt niets anders belangrijk.

…

En dan wordt het nacht.

En het wordt weer ochtend.

Het leven gaat verder.

En alles lijkt anders.

…

Want wij mensen willen niet alleen maar liefde.

Wij willen nog veel meer.

We willen sporten, fit zijn, slank worden.

We willen geld verdienen.

Gelukkig zijn.

Iets zinvols doen voor de wereld.

Eerder gaan slapen.

Voldoening ervaren.

Een legacy achterlaten.

Geen chips meer eten.

…

En als dat je nog niet in de war brengt: andere mensen willen óók nog heel veel dingen van je:

Je partner.

Je kinderen.

Je familie.

Je vrienden.

Je klanten.

Je baas.

Je collega’s.

Je businesspartners.

Je teamleden.

Je leveranciers.

De overheid.

Je personal trainer.

Het is niet alsof je je hele leven maar zelf kunt indelen.

…

En zo moet het ook.

Leven is complex.

Max Verstappen komt er ook niet met alléén maar gas geven.

Autoracen is complex.

Alleen al over remmen, zijn hele boeken volgeschreven.

Maar Max moet ook de ideale lijn kiezen, slim sturen, schakelen, de competitie in de gaten houden, communiceren met z’n team, strategieën en tactieken bepalen en ga zo maar door.

Allemaal tegelijk.

Dat is trouwens niet iets van de moderne maatschappij.

…

Zelfs in de ongerepte natuur kan een beest niet één ding doen.

Een schaap wat geen gras eet, overleeft het niet, nee.

Maar een schaap wat alléén maar gras eet, komt ook niet ver.

Schaap moet ook slapen, drinken, herkauwen, spijsverteren, poepen (zoveel schapenkeutels als er in Ierland op het gras liggen!), wol maken, voortplanten, parasieten wegwerken — en ga zo nog maar even door.

…

Je kunt niet maar één ding doen.

We moeten zoeken naar balans.

Afwegingen maken.

Prioriteit(en) stellen.

Nu ben ik zelf aan het genieten van de voorbereidingen voor het GLASHELDER seminar op 28+29 november (maak die data vast even leeg in je agenda!).

Dat gaat hier helemaal over.

Als je niet monomaan één ding wilt, maar echt wilt leven, hoe stel je dan de beste doelen en prioriteiten?

En hoe zorg je daarna ook voor focus op die doelen?

Nou heb ik een vraagje voor je:

Wat zijn op dit moment jouw vragen (of frustraties) over prioriteiten, focus en het wegwerken van gezeur uit je leven en werk?

Zou je me willen helpen met jouw antwoord op die vraag?

Klik dan even hier.

Alvast super bedankt!

Dat gaat mij echt helpen om er het beste seminar ever van te maken.

Hartelijke groet en werkze weer,
Taco

P.S. Als je me wilt helpen met jouw inzichten, frustraties en vragen, klik dan even hier.