In de podcast Drive spreekt Taco Oosterkamp met topondernemers. In deze aflevering: inmaker van augurken en uitjes Oos Kesbeke gaf een oudbollig familiebedrijf een hip imago. ‘Ik vind dat je nooit in de optocht mee moet lopen.’
Oos Kesbeke is de derde generatie die aan het hoofd staat van producent van tafelzuren Kesbeke, een familiebedrijf dat de grootvader van Kesbeke in 1948 startte “in een keldertje aan het Waterlooplein” in Amsterdam.
Het vak werd verkwanseld door industrialisatie en massaproductie, vertelt Kesbeke in deze podcast aan interviewer Taco Oosterkamp. Door een te groot aanbod werd de markt compleet verstoord en kwam het product in een vrije val.
De meeste bedrijven vielen om, maar Kesbeke bleef overeind, “omdat wij een eigenwijs bedrijf zijn”. De concurrentie was dertien in een dozijn, zegt Kesbeke. “Het was allemaal net niet.” De ondernemer besloot “een eigen pot” te ontwikkelen, ook om binnen te komen bij de supermarkten. “Dat heeft me veel geld gekost, maar ik wilde onderscheidend zijn in het vak.” Die investering betaalde zich volgens Kesbeke uit in een “megagroei.”
Jamie Oliver
Kesbeke probeert een oeroude traditie (“Ik kan zo 100 recepten opschrijven om een augurk in te maken”) te combineren met innovatie, bijvoorbeeld door samen te werken met chef-koks. Het bedrijf bedient nu zo’n beetje drie marktsegmenten: retail en groothandels zoals Sligro en Hanos, een b2b-tak die producten maakt voor bedrijven zoals KLM, Febo, Hema en Ikea en een ‘culinaire’ afdeling die speciale producten maakt voor onder meer Jamie Oliver en Jonnie Boer.
Kesbeke: “We hebben onze eigen koers bepaald. Tot op de dag van vandaag doen we (bijna) geen private label. En we hebben kwaliteit altijd vooropgesteld. Je kan best marchanderen met de prijs, maar nooit met de kwaliteit. Er gaat hier niets de deur uit waar we niet trots op zijn.” Ook dankzij de revival van de hamburger is zijn merk nu “hip en trendy”. “Een ‘zuurtje’ was in het verleden een oudbollig product, ik heb er altijd voor gevochten om dat om te bouwen. En dat lukt me vrij aardig. Dus ook jonge mensen gaan zuurtjes eten.”
Loonkosten
Achter de potten met ingelegde uien en augurken gaat een behoorlijk arbeidsintensief proces schuil, met nog altijd flink stijgende loonkosten. Het bedrijf bracht zijn uien vroeger bij huizen in Amsterdam om ze te laten schillen. Toen Amsterdammers dat niet meer wilden doen verhuisde die activiteit naar Zeeland, om vervolgens in Polen te belanden. “Maar de schilprijzen die de Polen vragen, dat begint uit de hand te lopen. Daar gaat het inmiddels zo goed, dat ze zeggen, ‘dit kost het en anders doen we het niet’.”
De ondernemer is een workaholic die letterlijk zijn recepten droomt. Hoeveel uren hij werkt? Hij heeft geen idee. “Ik ben hier van maandag tot en met zaterdag, altijd.”
Luister de podcast ook om te horen:
– Hoe Kesbeke zich eerst op de hotelindustrie stortte, eerst met een soort offline Booking.com, daarna met eigen hotels
– Waarom hij een aantal dansscholen overnam
– Hoe hij na een ruzie met zijn vader toch weer terugkeerde bij het bedrijf waarin hij opgroeide
– Hoe hij jarenlang moest knokken tegen het imago van een ‘Amsterdams’ bedrijf
– Hoe hij chefkok Jonnie Boer leerde kennen
Add comment