“Psssst — I am your laundry manager”

Ik zit in het pikkedonker.

Nou ja, er staan een paar kaarsjes op tafel.

Maar ik heb een zaklamp uit m’n tas gepakt om het menu te kunnen lezen.

Bali.

Wat een plek!

Het stond al jaren op m’n bucketlist, dus nu we er toch bijna langs kwamen op weg naar m’n jongste dochter in Nieuw-Zeeland, zag ik m’n kans schoon voor een surprisebezoekje van een week aan dat beroemde eiland.

Uitzicht over de oceaan.

Prachtig strand op loopafstand.

Infinity pool.

Tropische warmte.

En vooral de supervriendelijke, hartelijke Balinezen.

Wat wil je nog meer?

…

En toen zaten we op een avond op het terras bij Jala, een restaurantje met authentiek Balinese gerechten.

Elke ochtend loopt de chef naar de vismarkt op het strand om verse hoofdgerechten te kopen.

Terwijl ik nog geconcentreerd ben op het menu, stapt iemand van het donkere pad af.

Opeens staat hij vlak naast me.

“Hello, I’m Wayan. I’m your laundry manager.”

…

Schrikken is misschien een te groot woord, maar ik moest wel even schakelen.

Wat zegt ‘ie nou precies?

Balinees Engels klinkt toch anders dan Dutch Engels.

Hij tilt zijn handen op, om me iets te laten zien.

Donkergrijs.

Een lap stof.

Hey, het is een van mijn eigen t-shirts!

Zo’n bamboo shirt, waar ik vrijwel altijd in loop.

En deze heeft een klein gaatje.

Wayan (vrijwel alle eerste kinderen in een gezin heten Wayan) wilde even met me overleggen, voordat hij m’n shirt ging wassen.

…

’s Ochtends voor ik wegging, had ik een tas met wasgoed op de bank in de villa laten staan, met het verzoek om die voor me te wassen.

En omdat ik een waanzinnige hekel heb aan het invullen van formulieren, was ik in een opperbeste stemming, dat ik helemaal geen wasformuliertjes zag liggen.

Tot mijn verbazing vroeg de conciërge me ook niet om dat gebruikelijke papiertje ergens uit een kast te vissen en zorgvuldig te noteren hoeveel t-shirts, onderbroeken, sokken en andere kleding ik wilde laten wassen.

Dagelijks geluk zit ‘m soms in kleine dingen.

…

De week erna was ik de autobiografie van Isadore “Issy” Sharp aan het lezen. Hij is de oprichter van de Four Seasons hotelketen waar we op Bali logeerden.

Ik heb al aardig wat van zijn hotels van binnen gezien, maar had zijn eigen verhaal nog niet gehoord.

Issy was de zoon van een echtpaar wat naar Canada emigreerde.

Zijn vader was aannemer en niet zachtzinnig. Ooit nam hij zijn zoon en dochter mee in een bootje. Eenmaal op het water, gooide ze overboord met de woorden: “Zo, leer nu maar zwemmen.”

Aardige man.

Issy heeft nog veel meer van die bizarre verhalen over hoe hij uiteindelijk met keihard werken, met bloed, zweet en tranen een succes werd in de hotelbusiness.

…

Wat mij vooral opviel, is dat hij zijn ‘Idea’ helemaal strak had.

IDEA is de tweede stap in mijn bedrijfsgroeisysteem.

Idea is het basisidee van je bedrijf.

Welke problemen ga je oplossen voor je klanten?

Wat ga je precies leveren, of wat ga je daar precies voor doen?

En waarom is dat een goed idee voor jou én voor je klanten?

…

Als het IDEA van je bedrijf niet goed genoeg is, blijft het dweilen met de kraan open.

Veel ondernemers, ook hier in Nederland, zwoegen zich drie slagen in de rondte om hun marketing, social media, verkoopgesprekken en hun team te optimaliseren, terwijl ze eigenlijk in een bootje zeilen met een enorm gat in de romp.

Omdat het basisidee onder hun bedrijf net niet goed genoeg is.

Een kleine koerscorrectie – en alles loopt opeens veel soepeler.

…

Maar dat had Issy dus prima voor elkaar.

Hij realiseerde zich dat er een groep hotelgasten is die moeten reizen, vaak om miljoenendeals te sluiten.

Drukke ondernemers en executives, die al hun aandacht nodig hebben voor het doel van hun reis.

En die onderweg alle normale ondersteuning van thuis en kantoor moeten missen.

Dus bouwde Issy een serie hotels waarin alles erop is ingericht, om je zoveel mogelijk te ontzorgen.

Het checken van het ingeleverde wasgoed op kleine gaatjes hoort daar blijkbaar bij.

En je gasten alle rompslomp uit handen nemen en zelf die rotformuliertjes invullen, ook.

…

Pas helemaal aan het eind van de week, bij het inpakken voor ons vertrek, zag ik in een hoek van de kast alsnog de officiële waszak liggen.

En jawel, dat gewraakte formuliertje met twee doorslagen.

Voor mij voelt het echt als spijbelen, dat ik dat niet heb hoeven invullen.

Heerlijk.

Voor Issy en Wayan en hun collega’s is het een prachtige manier om dienstbaar te zijn en het leven van een van hun gasten zo soepel mogelijk te maken.

Ik kan niet wachten tot ik weer terug mag.

Werkze vandaag,
Taco

P.S. De allerbeste, allersnelst groeiende bedrijven van de wereld zijn gebouwd rond een supersterk IDEA. Samen met het businessmodel (dat komt in mijn groeisysteem meteen na Idea) zorgt het voor enorme successen.

Als je kijkt naar alle veranderingen die voor de komende jaren op stapel staan (iemand zin om te concurreren tegen nieuwe platformbedrijven als Amazon of WeChat?), is het waanzinnig belangrijk om dat fundament van je bedrijf zo snel mogelijk goed en strak te krijgen.

In De Mastermind help ik succesvolle ondernemers bij het lekker snel en gezond laten groeien van hun bedrijven. Daar hoort het aanscherpen van het IDEA van je bedrijf vaak bij.

Gerard schreef bijvoorbeeld vorige week in de appgroep van De Mastermind: “Dit opent echt deuren, daar ben ik erg enthousiast over.”

Als je mee wilt doen in De Mastermind, dan is dit je kans. Vanaf vandaag kun je je weer aanmelden om aan te haken per aanstaande mei.

Stuur dan wel zo snel mogelijk even een mailtje naar Daniëlla om je vrijblijvend aan te melden voor een kennismakingsgesprek met mijn team en mij.

Ik denk dat er 2, misschien 3 plaatsen vrij komen voor ondernemers die een eigen team hebben en een serieuze omzet. Leuk om je binnenkort te spreken over de vraag of De Mastermind ook wat voor jou is.