Op de een of andere manier sta je toch vaak alleen als ondernemer

Het is 6:30 uur.

Ik zit op de bank in onze woonkamer met m’n eerste lege espressokopje van de dag naast me.

Ik heb net nog m’n rug gestretcht, met een zogenaamde ‘Jefferson Curl’.

En nu?

Anke, een van de ondernemers die ik coach, vroeg me vorige week of ik een vast ochtendritueel heb.

We hadden het in de online community van het Bedrijfsgroeiprogramma over hoe gewoontes kunnen helpen om productief te zijn.

En of dat ook kan werken als je last hebt van ADHD, zoals veel ondernemers.

En hoe je jezelf helpt om nieuwe gewoontes aan te leren — daar is natuurlijk wel een app voor J.

Er gaan boekentips over de lijn en er worden grappen gemaakt.

Heerlijk vind ik dat.

Een van de dingen die ik het meest heb gemist in m’n eerste decennium als ondernemer, is een groep andere ondernemers die me aanmoedigt, met me meedenkt, inspireert en me op weg helpt om zelf een steeds betere ondernemer te worden.

Ik vond zo’n groep voor het eerst in 2009 in Chicago. Het voelde echt als opluchting. En ik voelde ook verbazing. Dat dit kan. Dat dit er is.

Wat een verademing dat er mensen zijn die je willen aanmoedigen, in plaats van beconcurreren.

Op de een of andere manier sta je toch vaak alleen als ondernemer.

Ik had van nature niet zo’n lekkere aansluiting in groepen. Ondertussen heb ik gelukkig wel iets bijgeleerd, maar op de lagere én de middelbare school werd ik flink gepest. Ik voelde me op de een of andere manier altijd wel een buitenbeentje.

En ik ben niet de enige: small talk, ditjes en datjes, het is aan veel ondernemers niet besteed.

En relatief veel ondernemers hebben een bijzondere schoolcarrière achter de rug. Weinig geduld voor werk waar we de zin niet meteen van inzien. Woordjes leren. Topografie. Zinloze essays schrijven. Pfff.

Veel ondernemers draaien ook enorm goed op afwisseling en steeds nieuwe dingen doen. Dat loopt natuurlijk ook niet altijd lekker op school.

Dit soort dingen gelden trouwens niet voor élke ondernemer. Maar relatief vaak zijn ondernemers toch het buitenbeentje in de groep.

En zodra je dan je roeping hebt gevonden en een eerste bedrijf bent begonnen, zijn er nog steeds maar weinig mensen om écht mee te sparren.

Om echt je leven mee te delen.

Je medewerkers kun je niet altijd overal bij betrekken.

Je concurrenten laat je ook niet per se het achterste van je tong zien.

Je klanten zijn met hun eigen dingen bezig.

De bank en je accountant hebben hun eigen belangen.

En dan sta je alsnog alleen.

Ik wist het al voor mezelf, maar ik hoor het ook steeds terug als een van de redenen waarom ondernemers mee gaan doen met het Bedrijfsgroeiprogramma, of met De Mastermind.

Lekker sparren met andere ondernemers.

Zo’n groep of programma wordt extra waardevol als we niet alleen aandacht hebben voor je bedrijf, maar ook voor jouzelf.

Anyway.

Ochtendrituelen.

Door de vraag van Anke ging ik er weer eens over nadenken. En nee, ik heb niet echt een ochtendritueel.

Wel een soort vast volgorde. Met ‘s ochtends scheren, tandenpoetsen, douchen, aankleden, eten.

Maar misschien moet ik ook eens een heus ochtendritueel proberen te bouwen met activiteiten die me helpen om de dag happy, energiek en productief te beginnen.

Wat zou ik moeten opnemen in dat ritueel?
Ben heel benieuwd naar jullie suggesties!

Thanks,
Taco