Donkere nacht

“In a real dark night of the soul it is always three o’clock in the morning”
— F. Scott Fitzgerald

De afgelopen weken las ik een boek over San Juan de la Cruz.

In de zestiende eeuw schreef hij twee boeken over de donkere nacht van de ziel.

En hoewel hij het duidelijk over een spirituele dark night heeft, zie ik in m’n omgeving en eigen leven best veel herkenning met het aardse leven.

…

Soms zijn er seizoenen waarin alles tegenzit.

Al je plannen mislukken.

Het lijkt wel of je door stroop moet waden.

En je krijgt tegenslag na tegenslag te verduren.

…

Zoals die klant van me, die haar man verloor aan een ernstige ziekte.

Daarna vond ze een nieuwe liefde.

En nu ligt ook haar tweede man op sterven.

…

Of die ondernemer die 13 jaar geleden met volle passie een fietsenwinkel begon.

Al die jaren keihard gewerkt, stevig geïnvesteerd in de voorraad, een nieuw winkelconcept en een doorstart.

Maar begin dit jaar loopt opeens alles spaak, moet hij het bedrijf verkopen voor een appel en een ei, terwijl hij zelf blijft zitten met een restschuld van 250.000 euro en een stapel heel vervelende rechtszaken.

Dat is dan je loon voor al je harde werken.

…

En af en toe vertel ik iets over mijn dochter die begin 2014 opeens verschrikkelijke hoofdpijn krijgt.

Maar echt, zo erg dat je het je niet kunt voorstellen.

“Papa, het is net of iemand een cirkelzaag in m’n hoofd zet en die drie kwartier op volle toeren laat draaien.”

In het ziekenhuis kunnen ze niets vinden, maar sturen ze haar weg met het advies om dan maar een keer met een psycholoog te gaan praten (%$*&#!!!).

In een ander academisch ziekenhuis nemen ze haar gelukkig wel serieus en krijgt ze van de professor de diagnose ‘clusterhoofdpijn’.

Vijf en een half jaar later zijn er nieuwe medicijnen die af en toe wat verlichting geven, maar ook veel bijwerkingen hebben. En de verzekering vergoedt ze niet.

Hoe moet je dan verder?

Terwijl je leeftijdsgenoten studeren, werken en leuke dingen doen?

…

The dark night of the soul.

Ik weet helemaal niet of je dat soort donkere seizoenen herkent.

Of dat je er nu misschien zelf middenin zit.

Maar dan wil ik je graag een hart onder de riem steken.

Je bent niet de enige.

Je hoeft je niet te schamen voor tegenslagen en zware tijden.

En misschien geldt voor jou ook wel, wat wij — met soms tranen in onze ogen — tegen onze dochter zeggen:

Je bent een bikkel!

Heel veel sterkte,
Taco