Geen paniek! Opgesloten in een hok.

‘Geen paniek, Taco.’

‘Geen paniek. Rustiggggg. Je kunt dit. Dit is je vak, dombo!’

Pfffff.

Even mezelf ernstig toespreken.

Vandaag wordt een spannend dagje.

Ik zit vanochtend opgesloten in een hok op de Heuvelrug. Samen met m’n twee managers: Marleen en Chris.

Het onderwerp:
Hoe voorkomen we, dat we met z’n allen in paniek raken, nu we opeens zo extreem hard beginnen te groeien?

…

Welke kansen gaan we pakken? Welke niet?

Welke investeringen zijn slim om te doen? Welke niet?

Hoe voorkomen we, dat we onze ‘no overwork policy’ stiekem aan de kant gaan schuiven, omdat er nog zoveel werk ligt?

Wat ik wil, is dat wij als kernteam zoveel mogelijk tijd hebben voor die projecten en taken, waar we elk de meeste waarde toevoegen.

Voor onze klanten.

Voor de rest van de wereld.

Niet altijd simpel.

Maar we moeten dat puzzeltje oplossen. Die code kraken.

Anders zie ik gebeuren dat we allemaal gek worden. En dat we zometeen met de tong op onze schoenen de kerstvakantie instrompelen.

Of toch nog een dagje langer doorwerken.

Brrrrrr, dat is m’n eer te na.

…

Kijkje achter de schermen?

Dit zijn een paar dingen die ik ga voorstellen vandaag:

• Ik ben al een paar weken m’n werktijd aan het loggen. Ik stel voor dat we in die lijst alle activiteiten zoeken die ik kan delegeren.
• De afgelopen dagen heb ik in m’n schrijfboek gebrainstormd over tientallen ideeën om taken en projecten over te dragen. Die lijst gooi ik vandaag in de groep, in de hoop dat dat nog meer ideeën oplevert. En dat we samen de beste keuzes kunnen maken.
• We hadden al besloten dat een van onze teamleden meer PA werk gaat doen mij. Ik denk dat ik haar ook ga vragen om met me mee te kijken in m’n planning en tijdschrijfdocument. Zo kan zij me helpen om nóg meer mogelijkheden te vinden om dingen los te laten. Ik kan per slot van rekening niet alles in m’n eentje verzinnen.
  Tip van de dag: delegeer je denkwerk.
• Ondertussen ben ik al op zoek gegaan naar apps die een paar vaste processen makkelijker kunnen maken. Ik heb gisteren bijvoorbeeld even gezocht naar een plugin om meteen in Outlook een voicebericht op te nemen en te versturen. Ik vond er een, die helaas niet goed werkt (argh!), maar het idee zou moeten kunnen. Desnoods laat ik zelf zo’n plug-in bouwen.
  Waarschuwing van de dag (en note to self): die laatste zin is vrijwel altijd het begin van een heel slecht idee. Grote valkuil voor IT-ers: maanden van je tijd besteden om iets wat 10 minuten per dag kost, te automatiseren :). Ooit kostte me dat een half miljoen, maar dat is een verhaal voor een andere keer.
• Iemand uit m’n team moet snel op zoek naar 1-3 supergoeie copywriters. Alle pogingen die we de afgelopen jaren hebben gedaan om het schrijven van teksten uit te besteden zijn jammerlijk gestrand. Maar deze keer moet het lukken. Alleen al voor de rest van dit jaar heb ik nog 23 schrijfprojecten liggen. Deze Inner Circle mails blijf ik graag zelf schrijven – de rest delegeer ik veel liever.Echt, dit moet gaan lukken. Dus we zullen een veel beter plan moeten maken dan de vorige pogingen.
• We gaan op zoek naar een researcher/denker. Iemand met een helder hoofd, die bijvoorbeeld bijna gaat afstuderen voor een businessopleiding. Iemand die ervan houdt om onderwerpen snel en kordaat uit te zoeken. Zoals altijd, moet hij niet alleen goed inhoudswerk leveren, maar ook strak kunnen communiceren (deadlines halen, betrouwbaar werken enzo). Anders gaat het meteen clashen met de rest van m’n team.
• En ik ga voorstellen dat we een journalist zoeken met liefde voor business, voor allerlei losse klussen. Zij zou me bijvoorbeeld kunnen interviewen over onderwerpen waar ik wat over te melden heb. Dan kan ik praten, in plaats van typen. Gaat voor mij sneller, past beter bij m’n persoonlijkheid — en dan kan ik met van die dopjes in m’n oren tegelijkertijd ook nog wandelen!

Dit is nog maar een beginnetje.

Ik heb nog een hele lijst met ideeën.

Diezelfde vragen moeten we ons dus ook stellen voor het werk van Marleen en Chris.

Ik dacht: ik geef je even een kijkje in de keuken, zodat je ziet dat wij ook gewoon doen wat we jou leren.

Eat your own dogfood, zeggen ze dan.

Ook voor mij begon het deze keer weer met het dromen over m’n ideale werkweek. Zo min mogelijk typen, zoveel mogelijk live interactie, lekker veel afwisseling.

Daardoor kan ik nu slimme keuzes maken.

Welk werk wil ik wel of juist niet uitbesteden? Hoe kan ik het zo regelen dat ik tegelijkertijd meer beweging krijg? Welke ingreep zet zo snel mogelijk zoden aan de dijk?

Stel dat dit allemaal gaat lukken, dan wordt ons werk opeens weer heel anders de komende maanden.

Leuker. Interessanter. Nóg productiever. Waardevoller.

En dan is hopelijk vandaag tegen de lunch de stress ook weer de tent uit.

Daar ga ik voor.

En als jij nog niet regelmatig nadenkt over hoe jij je werk, je effectiviteit en je werkplezier kunt verbeteren, dan hoop ik dat dit je een beetje inspiratie geeft om dat wel te gaan doen.

Dat was ‘t voor vandaag.

Werkze,
Taco